Άβγαρος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άβγαρος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση0ος αιώνας π.Χ.[1]
Θάνατος50[2]
Τόπος ταφήςchurch of Apgar
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηγεμόνας
μονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕλένη της Αδιαβηνής
Τέκναd:Q21777960
ΓονείςMa'nu Saphul
ΑδέλφιαAwde
ΟικογένειαAbgar
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒασιλιάς της Ασσυρίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Άβγαρος Ε΄, ο Μαύρος

Ο Άβγαρος Ε΄ ή Αύγαρος Ε΄ ήταν ιστορικό πρόσωπο, βασιλιάς της Οσροηνής, περιοχής της Άνω Μεσοποταμίας με πρωτεύουσα την αρχαία πόλη της Έδεσσας. Βασίλεψε από το 4 π.Χ έως το 7 μ.Χ και από το 18 μ.Χ έως τον θάνατό του, το 50 μ.Χ. Είχε το προσωνύμιο "Ουχάμα" που σημαίνει Μαύρος[3].

Αναδρομή, ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά το τέλος της Δυναστείας των Σελευκιδών στην Ασία έχουν δημιουργηθεί πολλές ηγεμονίες. Μία από αυτές έχει αποκτήσει ικανοποιητική αυτονομία και αυτή είναι το βασίλειο της Έδεσσας. Εκεί εμφανίζεται και η δυναστεία των τοπικών βασιλέων, των "Αβγάρων". Βασιλεύουν από τον 2ο αιώνα π.Χ. έως τον 3ο αιώνα μ.Χ [4]. Ο Άβγαρος Ε΄ είναι γιος του Βασιλιά Μανού Γ΄, τον οποίον και διαδέχτηκε στην εξουσία το έτος 4 π.Χ. Το 13 μ.Χ χάνει τον θρόνο του από τον αδελφό του, Μανού Δ΄ αλλά επανέρχεται στην εξουσία το 13 μ.Χ. Παραμένει βασιλιάς μέχρι τον θάνατό του το 50 μ.Χ οπότε τον διαδέχεται στη βασιλεία ο γιος του, Μανού Ε΄. Κατά τα χρόνια της βασιλείας του διαδίδεται η Χριστιανική Διδασκαλία, την οποία ασπάζεται ο ίδιος μαζί με τον γιο του.

Το θαύμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο επίσκοπος Ευσέβιος της Καισαρείας, πατέρας της Χριστιανικής ιστορίας, αναφέρει στο έργο του "ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Βιβλίο Α, κεφάλαιο ΙΓ" την ανταλλαγή επιστολών μεταξύ του τοπάρχη της Έδεσσας, Άβγαρου και του Ιησού[5]. Σύμφωνα με τα γραφόμενα, ο Άβγαρος, τοπάρχης της Έδεσσας έπασχε από σοβαρή ασθένεια (πιθανόν λέπρα). Έχοντας ακούσει από τους ανθρώπους του για τα θαύματα που έκανε ο Ιησούς έστειλε προς αυτόν επιστολή με τον έμπιστό του Ανανία με σκοπό να τον καλέσει στην πόλη του για να ακούσει το κήρυγμα του και να θεραπευτεί από την θεϊκή δύναμή του. Ο Ανανίας συναντά τον Ιησού στην Ιερουσαλήμ την ώρα που κήρυττε και του παραδίδει την επιστολή. Ο Ιησούς του απάντησε ότι πρώτα θα τελειώσει το έργο του το επί γης και κατόπιν θα στείλει τους μαθητές του να επισκεφτούν τον Βασιλέα για να τον θεραπεύσουν. Κάθισε τότε ο Ανανίας σε ένα ύψωμα και άκουγε την διδασκαλία προσπαθώντας πάντα να σχεδιάσει το πρόσωπο του Ιησού στο χαρτί και να μεταφέρει την εικόνα του στον Βασιλιά του. Ήταν όμως αδύνατο να συγκεντρωθεί. Βλέποντας την κατάσταση του ο Ιησούς εζήτησε από τους μαθητές του νερό για να πλυθεί. Μετά, σπόγγισε το πρόσωπό του με ένα κομμάτι πανί που του έδωσαν, πάνω στο οποίο αποτυπώθηκε, σαν από θαύμα η Θεία του Μορφή. Πλησίασε τον Ανανία και του παρέδωσε το ύφασμα με την «Αχειροποίητη Εικόνα» (το ονομαζόμενο κατόπιν Άγιο Μανδήλιο) , λέγοντας να το παραδώσει σε εκείνον που τον έστειλε. Ο Άβγαρος μόλις έλαβε τo Άγιο Μανδήλιο πίστεψε στην Διδασκαλία, προσκύνησε και θεραπεύτηκε. Έμεινε μόνο ένα σημάδι στο πρόσωπό του από την αρρώστια, το οποίο το θεράπευσε ο Απόστολος Θαδδαίος, όταν ήλθε στην περιοχή για να κηρύξει την Χριστιανική Διδασκαλία, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ιησού.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 26  Νοεμβρίου 2018.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 11850018X. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  3. Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια (1962). «Τόμος 1, σελίδα 32-33». Αθήνα: Αθανάσιος Μαρτίνος. σελ. 615.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  4. [1]|Encyclopædia Iranica
  5. http://users.sch.gr//npavlou/EUSEBIOU.htm